Ένα από τα μεγαλύτερα προνόμια του Ίντερνετ είναι ότι αποτελεί τον παράδεισο της ελευθερίας του λόγου αλλά και ένα φτηνό και αποτελεσματικό μέσο αντίστασης. Οι κυβερνήσεις όμως, δημοκρατικές και μη, έχοντας αρχίσει να αντιλαμβάνονται τη τεράστια δύναμη του συγκεκριμένου μέσου προσπαθούν όλο και πιο έντονα να το θέσουν υπό έλεγχο, κοινώς να το φιμώσουν όπως και σε όποιο βαθμό μπορούν.
Οι τρόποι με τους οποίους οι κυβερνήσεις προσπαθούν να αποκτήσουν έλεγχο πάνω στο Ίντερνετ ποικίλουν ανάλογα με το πολιτικό προφίλ της καθεμίας. Υπάρχουν λόγου χάρη περιπτώσεις, όπως αυτή της Σαουδικής Αραβίας, όπου η λογοκρισία είναι προφανέστατη, καθώς απαγορεύεται βάσει νόμου η δημοσίευση ή η αναζήτηση οποιουδήποτε θέματος σχετίζεται με την πολιτική, το πορνό και την προσβολή της ισλαμικής πίστης.
Σε πρόσφατη έρευνα για την οποία συνεργάστηκαν βρετανικά και αμερικανικά, πανεπιστήμια μελετήθηκαν 40 χώρες, 26 εκ των οποίων λογοκρίνουν το Ίντερνετ, εμποδίζοντας την πρόσβαση σε ιστοσελίδες με πολιτικές, θρησκευτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές πληροφορίες.
Οι χώρες αυτές βρίσκονται κυρίως στην Ασία, τη Μέση Ανατολή και τη βόρεια Αφρική και απαγορεύουν στους πολίτες την πρόσβαση στις λεγόμενες «ευαίσθητες» πληροφορίες που αφορούν στην πολιτική, στη θρησκεία και στη σεξουαλικότητα, με αποτέλεσμα να πλήττονται οι πολιτικές ελευθερίες, ο σεβασμός στην ιδιωτική ζωή αλλά και η παγκόσμια επικοινωνία.
Ενδεικτικά, στην Κίνα το Google για τη λέξη democracy δίνει μόλις 60.000 αποτελέσματα, την ώρα που σε κάποια χώρα με ελεύθερο Ίντερνετ για την ίδια λέξη παρουσιάζει τουλάχιστον 80 εκ. διαφορετικά αποτελέσματα. Στο Ιράν οι συνδέσεις του Ίντερνετ έχουν επίτηδες χαμηλές ταχύτητες, ώστε οι πολίτες της χώρας να μην κατεβάζουν οπτικά και ηχητικά αρχεία από τη Δύση. Η Νότια Κορέα, ως πιο «προοδευτική» αποκλείει μόνο την πρόσβαση σε ιστοσελίδες φίλα προσκείμενες στη Βόρεια Κορέα.
Το θέμα της λογοκρισίας στο Διαδίκτυο έχει πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις, ώστε ακόμα και η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει την ανησυχία της, κάνοντας λόγο για τον «ιό της καταστολής του Ίντερνετ» και την τεράστια ανάγκη ανάληψης δράσης ώστε να αντιμετωπιστούν οι απόπειρες καταπίεσης των ελευθεριών του Διαδικτύου.
Όπως επισημαίνει ο διευθυντής της καμπάνιας της Διεθνούς Αμνηστίας για την ελευθερία του Ίντερνετ Tim Hancock, «το κινεζικό μοντέλο ενός Ίντερνετ που επιτρέπει την οικονομική ανάπτυξη αλλά όχι την ελεύθερη έκφραση εξαπλώνεται με ανησυχητικό ρυθμό σε άλλες χώρες. Από μια χούφτα χώρες προ πενταετίας, τώρα έχουμε δεκάδες κυβερνήσεις που μπλοκάρουν site και συλλαμβάνουν bloggers. Αν δεν ληφθεί δράση άμεσα, το Διαδίκτυο θα γίνει αγνώριστο μέσα στα επόμενα χρόνια».
Πηγή: cosmo.gr
